Translate

3 ene 2007

POESIA DE LINO GARCIA SALGADO

TERRA

O ruido que cesa
ao fin
deixa paso perdido
ao alento
e as bágoas que decorren
as chagas
nas meixelas.

Ficas de pe
pensando o meu esquecemento
as airadas ausencias
e os desplantes eternos.

Máis aquí retorno
a vencer os medos
a redimir toda ausencia
tan plausible noutros tempos
e hoxe
ancorada nun ermo val
como tí estabas.

Volvín
máis co perdón ferido
a fecundar os devanceiros
que de novo burbullan
nesta pequena vitoria.

Terra.

2 comentarios:

dazzad dijo...

Asi da gusto .... este trabajo colaborador me parece enriquecedor. enhorabuena a los dos por semejante "display" de "buen hacer" y "arte" con mucha parte... contratante (de los dos)Que siga...!!!
bicos

YSABEL RUMBO dijo...

Me alegro que le guste sr. dazzad estamos en un período de compartir y en breve me gustaría que Vd. estuviese/era en mi blog. Un beso muy grande.